ભાષા કેરું ગણિત
કેટલાંકની આંખો બોલે તો કેટલાંકનું બોલે આખું શરીર
તો કેટલાંકનું મૌન યે બોલે, ભલે હોવાના મુંગા યા બધીર
કુદરત એક આપવાનું ટાળે, તો બીજા બે ગુણ સામે ધરે
ચક્ષુ તણી ખોટ ગળે પુરે,ને કાળી કોયલ ટહુકા મીઠા કરે
નખશીખ નાસમજને ભાષા યે ક્યાં શકે પુરું સમજાવી ?
ને સમજદાર ને ઈશારો પુરતો,બોલો એ વાતે મજા આવી ?
ભેંસ આગળ ભાગવત, કહેવત રહી ખુબ જૂની ને પુરાણી
જ્ઞાનીને એ સમજાય, જ્ઞાન ચક્ષુ વિનાને ભાસે એ કહાણી
ભાષાની અનોખી તાકાત ,વક્તા અને કલમવીર એ જાણે
સુંદર ઉપયોગ એનો કરે, તો દુનિયા એને અવશ્ય વખાણે
દિપક,મધુર મીઠ્ઠી ભાષા,મન હ્રદયને ખુબખુબ બહલાવે
કડક ગરજતી વાણી,મુડદામાં પણ જાણે જીવ લઇ આવે
દિપક ઠોકિયા, ૬-૩- ૨૦૧૬
લખાણો ની ખાણ ના મોતી 